Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezinde gerçekleştirilen bu kritik aşama, Roman Teleskobu’nun fırlatılmaya hazır hale gelmesi yolunda atılan en önemli adımlardan biri olarak değerlendiriliyor.
Roman Uzay Teleskobu’nun öne çıkan özellikleri
25 Kasım 2025’te ana bileşenlerinin birleştirilmesiyle son halini alan teleskop, sahip olduğu teknik kapasiteyle uzay araştırmalarında yeni bir dönemin kapısını aralayacak.
Geniş görüş alanı:
Teleskobun Geniş Alan Enstrümanı (WFI), Hubble Uzay Teleskobu’ndan yaklaşık 100 kat daha geniş bir görüş alanına sahip. Bu sayede Hubble’ın 30 yılda taradığı gökyüzü alanını Roman Teleskobu yalnızca 5 yılda inceleyebilecek.
Karanlık enerji ve madde araştırmaları:
Roman, evrenin hızlanarak genişlemesine neden olan karanlık enerji ile galaksilerin oluşumunda kritik rol oynayan karanlık maddeyi detaylı biçimde inceleyecek.
Ötegezegen avcısı:
Görev süresi boyunca 100 binden fazla yeni gezegen keşfetmesi beklenen teleskop, gelişmiş Koronagraf Enstrümanı (CGI) sayesinde ana yıldızların ışığını engelleyerek yakın gezegenleri doğrudan görüntüleyebilecek.
Veri devrimi:
Roman Teleskobu’nun 5 yıllık birincil görevi boyunca yaklaşık 20 petabayt (20 bin terabayt) veri üretmesi öngörülüyor.
Fırlatma takvimi netleşiyor
Resmi fırlatma tarihi Mayıs 2027 olarak açıklanırken, projenin beklenenden hızlı ilerlemesi nedeniyle fırlatmanın 2026 sonbaharına çekilebileceği ifade ediliyor.
Teleskop, bir SpaceX Falcon Heavy roketiyle uzaya gönderilecek ve Dünya’dan yaklaşık 1,5 milyon kilometre uzaklıktaki L2 Lagrange Noktası’na yerleştirilecek. Bu bölge, James Webb Uzay Teleskobu’nun da bulunduğu stratejik gözlem noktası olarak biliniyor.